ممانعت از ملاقات فرزند

ممانعت از ملاقات فرزند

 

طلاق از جمله پیشامد های اجتماعی بوده که ممکن است تاثیرات منفی بر کودکان حاصل از آن ازدواج بگذارد. از جمله این تاثیرات منفی می تواند عدم حضور مثبت و کافی یکی از والدین در کنار فرزند باشد.

 

√ مطابق قانون ملاقات فرزند از حقوق والدین است و قانون مدنی نیز در این خصوص مقرر کرده: در صورتی که به علت طلاق یا به هر علت دیگر ابوین در یک منزل سکونت نداشته باشند، هر یک از ابوین که طفل تحت حضانت او نمی باشد حق ملاقات طفل خود را دارد.

 

حضانت فرزند

 

حضانت از فرزند که معمولا پس از جدایی والدین مطرح می‌ شود در واقع همان سرپرستی و نگهداری از فرزند یا فرزندانی است که به سن بلوغ نرسیده اند.

 

√ البته بحث حضانت فرزند صرفاً به طلاق والدین محدود نمی شود بلکه در موارد دیگری همچون فوت والدین نیز حضانت فرزندانی که به بلوغ نرسیده ‌اند مورد توجه است.

 

√ حضانت فرزند به موجب قانون نیز این گونه تعریف شده است: نگهداری جسمی و مواظبت و سرپرستی از طفل است که هم حق و هم تکلیف ابوین است. همچنین حضانت فرزند تا سن بلوغ، یعنی ۹ سال تمام قمری برای دختر و ۱۵ سال تمام قمری برای پسر باقی است و بعد از آن فرزند از سن حضانت خارج شده و تعیین اینکه نزد پدرش زندگی کند یا مادرش با خود اوست.

 

حق ملاقات با فرزند بعد از طلاق

 

حق ملاقات فرزند از بدیهی ترین حقوق والدین است و نمی‌ توان کسی را از این حق محروم کرد.

 

√ درصورتی که به هر دلیلی والدین کودک جدا از هم زندگی کنند، هر یک از پدر یا مادر که سرپرستی و حضانت کودک را به عهده دارد می ‌بایست شرایط ملاقات کودک را با دیگر والدینی که با کودک زندگی نمی‌ کند فراهم کند. البته این موضوع می‌ بایست با خواست فرزند و پدر یا مادری باشد که حضانت کودک را به عهده ندارد. ‌

 

√ در هر صورت چنانچه والدین بر سر ملاقات فرزند به تفاهم نرسند دادگاه مربوطه به این موضوع رسیدگی خواهد کرد.

 

خودداری از ملاقات فرزند

 

عدم سکونت فرزند در منزل مشترک با هر دو والدین می ‌تواند به دلایل مختلفی باشد که طلاق یکی از آن دلایل است.

 

√ در هر صورت چنانچه فرزند تحت حضانت یکی از والدین باشد و یا در حضانت شخص دیگری غیر از پدر و مادر همچون پدربزرگ و مادربزرگ باشد (حضانت به خرج پدر یا مادر)، در این شرایط اگر عدم ملاقات هر یک از والدین با فرزند ناشی از تقصیر یا ممانعت فردی باشد که فرزند تحت حضانت اوست، قانون با این موضوع مقابله خواهد کرد.

 

√ به عبارت دیگر هیچ کس حق ندارد مانع ملاقات فرزند با والدینش شود و یا با تقصیر او شرایط به گونه ‌ای شود که امکان ملاقات فرزند با والدینش نباشد.

 

√ قانون حمایت از خانواده نیز در خصوص ممانعت از ملاقات فرزند مقرر کرده است که: صغیر و مجنون را نمی توان بدون رضایت ولی، قیم، مادر یا شخصی که حضانت و نگهداری آنان به او واگذار شده است، از محل اقامت مقرر بین طرفین یا محل اقامت قبل از وقوع طلاق، به محل دیگر یا خارج از کشور فرستاد، مگر اینکه دادگاه آن را به مصلحت صغیر و مجنون بداند و با در نظر گرفتن حق ملاقات اشخاص ذی حق، این امر را اجازه دهد.

دادگاه در صورت موافقت با خارج کردن صغیر و مجنون از کشور، بنا بر درخواست ذی‌نفع، برای تضمین بازگرداندن صغیر و مجنون، تامین مناسبی اخذ می‌ کند.

 

√ به موجب قانون ذکر شده خارج کردن فرزند تحت حضانت از محل اقامتی که میان والدین توافق شده است یکی از موانع ملاقات فرزند با پدر یا مادری است که کودک تحت حضانت او نیست.

 

√ در صورتی که خارج کردن فرزند تحت حضانت از محل اقامت مورد توافق به صلاح کودک باشد، دادگاه به منظور فراهم بودن ملاقات فرزند با پدر و مادری که فرزند تحت حضانت و سرپرستیشان نیست، مالی به عنوان تضمین دریافت خواهد کرد.

 

مجازات ممانعت از ملاقات فرزند

 

گفته شد که ملاقات فرزند از جمله حقوق قانونی والدین است بنابراین ضمانت اجرای قانونی ممانعت از ملاقات فرزند به شرح زیر می‌باشد:

 

به موجب قانون حمایت از خانواده هرگاه دادگاه تشخیص دهد که توافقات راجع به ملاقات، حضانت، نگهداری و سایر امور مربوط به طفل بر خلاف مصلحت اوست، یا در صورتی که مسئول حضانت از انجام تکالیف مقرر خودداری کند و یا مانع ملاقات طفل تحت حضانت با اشخاص ذی حق شود، می ‌تواند در خصوص اموری از قبیل واگذاری حضانت به دیگری، تعیین ناظر با پیش ‌بینی حدود نظارت وی و با رعایت مصلحت طفل، تصمیم مقتضی اتخاذ کند.

 

√ هرگاه مسئول حضانت از انجام تکالیف مقرر خودداری کند یا مانع ملاقات طفل با اشخاص ذی‌ حق شود، برای بار اول به پرداخت جزای نقدی درجه هشت و در صورت تکرار به حداکثر مجازات مذکور محکوم می شود.

 

همچنین هر کس از اجرای حکم دادگاه در مورد حضانت طفل استنکاف کند یا مانع اجرای آن شود یا از استرداد طفل امتناع ورزد، حسب تقاضای ذی‌نفع و به دستور دادگاه صادرکننده رای نخستین، تا زمان اجرای حکم بازداشت می شود.

 

√ در نتیجه ممانعت از ملاقات فرزند با افرادی که حق ملاقات دارند به موجب قانون منجر به مجازات جزای نقدی، واگذاری حضانت فرزند و بازداشت فرد شود.

---

∴ پرسش و پاسخ

 

آیا می توان مانع ملاقات والدین با فرزند شد؟

 

مطابق قانون حق ملاقات فرزند از بدیهی ترین حقوق والدین است و نمی‌ توان کسی را از این حق محروم کرد

 

آیا ممانعت و جلوگیری از ملاقات فرزند مجازات کیفری در پی دارد؟

 

بنابر توضیحاتی که داده ایم پاسخ به این سوال مثبت است